De gestolen spreuk

Van uitgeverij Hamley Books ontving ik dit verhaal als recensie-exemplaar en ik wil deze uitgeverij dus allereerst ook bedanken voor dit exemplaar. Echter heeft dat geen invloed op mijn mening over het verhaal. 

De gestolen spreuk volgt het verhaal van Max en Jonas, twee beste vrienden. De twee gamen graag samen, maar als Max op een avond tijdens het gamen iets vreemds in zijn tuin ziet, verandert hun leven voorgoed. Ze komen terecht in de magische wereld Shardhaven. De balans in deze wereld is ernstig verstoord door een gestolen boek en al vrij snel horen de jongens dat zij de enigen zijn die de balans kunnen herstellen. 

De jongens beginnen vol goede moed aan hun queeste om het boek terug te vinden, maar ondervinden al snel dat dit toch echt wel anders is dan een queeste binnen hun vertrouwde game. Dit is geen spel waar je uit kan stappen of even mee kan stoppen. Deze queeste gaat continue door. Daarnaast werkt deze wereld anders dan de onze, waardoor ze niet alleen een queeste moeten voltooien, maar ook met al die veranderingen om moeten gaan. Ook komen er natuurlijk allemaal uitdagingen voorbij die voltooid moeten worden. 

De auteur zorgt er goed voor dat het verhaal toegankelijk blijft om te lezen voor de jongere lezers. De fantasy is goed voelbaar, maar zeker niet te ingewikkeld gemaakt en ook de queeste wordt goed uitgelegd (zelfs het woord). De schrijfstijl zorgt ervoor dat je makkelijk in het verhaal komt en zelf ook meedenkt met de uitdagingen die op het pad van Max en Jonas komen. Ook brengt de auteur op een leuke manier ons gamen samen met een fantasiewereld en verweeft die twee dingen op bepaalde momenten zelfs een beetje met elkaar.

Net als het feit dat de jongens er niet over uit zijn of ze dit allemaal dromen of dat het echt is, vond ik een hele leuke toevoeging. Want dat zou ik zelf ook denken als ik ineens in een andere wereld zou wakker worden. Het einde van dit verhaal hint een beetje dat er eventueel een deel 2 kan komen en heel eerlijk, ik ben daar wel benieuwd naar. Dit verhaal is namelijk een heel mooi verhaal voor beginnende fantasy-lezers en zit gewoon prachtig in elkaar. En dan hebben we het nog niet eens over de cover gehad, want dat is ook echt een plaatje om naar te kijken. 

Ik had dit verhaal echt super snel weer uit en heb echt genoten van het lezen. Ik vond op een klein punt de opbouw naar de climax een beetje te langzaam worden, maar dit gevoel ging eigenlijk de volgende pagina alweer over doordat er toch nog weer iets gebeurde. Ik raad dit verhaal dan ook zeker aan om te lezen voor iedereen die benieuwd is naar een verhaal vol fantasie, gameliefhebbers, een gestolen magisch boek en een koppige tuinkabouter.