Droom weg

Droom weg is een graphic novel die losjes gebaseerd is op de mythe van Pygmalion. Dit maakte mij meteen ontzettend nieuwsgierig, omdat ik van mythen houd en altijd benieuwd ben naar de manieren waarop een auteur zo’n mythe verwerkt in diens verhaal. Daarnaast trok de cover ook mijn aandacht door de stijl van de illustratie erop en heb ik een doel om meer graphic novels (van eigen bodem) te lezen. Dus toen ik een boek had gewonnen bij Dutch Venture Publishing, kon ik alleen maar voor dit boek kiezen. Uiteraard heb ik het boek bijna meteen gelezen toen ik het binnen had gekregen. Het is immers ook niet zo’n ontzettend dik boek, dus het verhaal was ook zo weer afgelopen. 

De korte graphic novel volgt Pym, die dromen verkiest boven het echte leven. Als Pym op een gegeven moment in diens dromen de mysterieuze vrouw Galatea ontmoet, begint de echte wereld nog minder interessant te worden. Pym wil constant blijven dromen om bij Galatea te zijn, die Pym beter lijkt te begrijpen dan dat Pym zichzelf begrijpt. 

De illustraties in dit boek zijn ontzettend mooi gemaakt en ook de afwisseling tussen kleur en zwart-wit was mooi gekozen. Er zit ook een goed tempo in het verhaal en ook alle emoties van de personages spatten van het papier af. Op het einde zit er een zekere twist in het verhaal, die aan de ene kant een beetje vaag wordt gehouden, maar toch ook zeker binnenkomt bij de lezer. Ik had aan de ene kant nog veel meer willen lezen over deze personages, maar aan de andere kant voelt het ook als een goed afgesloten verhaal waarin alles verteld is. 

Het is een prachtige graphic novel geworden, die op een mooie manier het onderwerp mental health bespreekbaar maakt en laat zien. Ik zou dit boek dan ook zeker aanraden om te lezen, mits je niet getriggerd wordt door zo’n verhaal.