Het onzichtbare leven van Addie LaRue

Het verhaal:

Als Adeline (Addie) LaRue in 1714 wordt uitgehuwelijkt, smeekt ze iedereen om meer tijd. Ze wil nog even alleen blijven en van de wereld genieten, maar niemand lijkt haar dat te gunnen. Als ze de avond van haar bruiloft wegrent en tot de oude Goden bidt, geeft er eentje antwoord. Al was Adeline daarbij een belangrijke regel vergeten, bid nooit tot de Goden die antwoord geven als het donker is. Ze sluit een afspraak met de God en krijgt daardoor haar vrijheid terug, met het eeuwige leven erbij. Al hangt er ook een prijs vast aan deze wens, niemand zal zich haar ooit nog herinneren. Addie begint alleen aan een reis die verschillende eeuwen en continenten bevat. Addie leert overal om te overleven en ziet mensen die ze heeft ontmoet in de geschiedenisboeken verdwijnen. Zelf blijft ze echter onopgemerkt bestaan, dag na dag.

De personages:

De hoofdpersonen in dit verhaal zijn ongetwijfeld Addie, Henry en Luc. Natuurlijk ontmoet Addie door het verhaal heen allemaal verschillende mensen en beleeft ze met die personen verschillende avonturen, maar haar onthouden ze nooit. Dat maakt het een hele eenzijdige relatie, waardoor de meeste personages ook geen grote rol nodig hebben in dit boek. De dingen gebeuren voor Addie wel, maar de ander zal het zich nooit herinneren.

Addie is een zelfverzekerd personage die op de harde manier heeft leren overleven in de tijd. Ze heeft zich aan allemaal verschillende leefwijzen en momenten van de tijd moeten aanpassen en heeft alle lagen van de beschaving leren kennen. Ze heeft de tijd moderner zien worden en daarbij oude bekenden in geschiedenisboeken zien verdwijnen. Hoewel het Addie vaak dwars zit dat ze nergens een spoor van zichzelf achter kan laten (al heeft ze hier en daar wel wat uitzonderingen gevonden), maakt ze het beste van haar leven en houdt ze ervan zoveel mogelijk te ontdekken.

Luc is de God met wie Addie in 1714 een verbintenis is aangegaan. Luc zoekt Addie eens in de zoveel tijd op om te vragen of ze niet klaar is met het leven en hij haar mee kan nemen. Dat hij haar leven op aarde kan beëindigen en haar mee kan nemen naar zijn thuis. Luc en Addie hebben een vrij gecompliceerde relatie, aangezien Addie het ontzettend leuk vindt om het Luc zo moeilijk mogelijk te maken. Al valt er hier en daar ook een bepaald soort liefde te ontdekken tussen de twee.

Henry kom je later in het verhaal tegen en vanaf het eerste moment zet hij Addies leven op zijn kop en wordt langzaam maar zeker steeds belangrijker in het leven van Addie. Hij is binnengestapt en zal nooit meer weggaan. Henry is iemand die Addie een andere kant van het leven laat zien, terwijl meestal Addie degene was die anderen liet leven.

Mijn mening:

Dit boek heeft echt ontzettend lang op mijn tbr gelegen en nu ik het heb gelezen, vraag ik mij af waarom ik dit boek niet eerder heb opgepakt. Dit verhaal heeft mij zo ontzettend geraakt en ik zou willen dat ik dit boek weer opnieuw voor het eerst zou kunnen lezen. De schrijfstijl had mij meteen te pakken en ook hield ik al vrij snel van de personages die centraal staan in dit boek. Het concept vond ik echt super leuk bedacht en op een hele mooie manier tot uiting gebracht.

Hier en daar vond ik het verhaal soms wat stroef op gang komen en soms misschien wat langzaam gaan, maar dat veranderde helemaal toen Henry in beeld kwam. Ook ben ik van mening dat het enigszins nodig was om de lezer wat meer informatie te geven over Addie en het leven dat zij nu leeft. Ik vond het ook niet bijzonder ergerlijk en heb het grootste gedeelte echt ontzettend genoten van dit boek.

Het liefste zou ik ook een vervolg willen zien met wat voor plannen Addie allemaal heeft bedacht na dit einde. Ik bedoel, zouden we dat niet allemaal willen weten. Ik ben ook van Luc gaan houden namelijk. Ik wil gewoon zo graag weten hoe het nu gaat met Addie, Henry en Luc. Natuurlijk was dit einde echt perfect, ik zag het zo niet aankomen, maar het was zo gaaf gedaan.

Dit hele boek zit in mijn hart en zal daar zeker nog lang blijven. Dit boek behoort zeker tot het lijstje met de beste boeken die ik in mijn leven heb gelezen. Alles hieraan vond ik gewoon perfect en ik ben zo erg van de personages gaan houden. Ik heb ze allemaal ook stuk voor stuk in mijn hart gesloten. Ik ga dit boek dan ook zeker nog eens een keer herlezen, misschien zelfs wel meer dan eens.

Conclusie:

Het onzichtbare leven van Addie LaRue is een ontzettend mooi en ontroerend geschreven boek voor iedereen die een totaal ander concept van een boek wil lezen. Het verhaal is ontzettend origineel en ook nog eens super goed uitgewerkt. De personages zijn om van te houden en als lezer is het moeilijk om afscheid van ze te nemen na de laatste bladzijde.

Afsluiting met één van mijn favorite quotes:

"Vier woorden, maar ze zijn groot genoeg om de hele wereld te doen kantelen. Ik herinner me je."

- V. E. Schwab. Het onzichtbare leven van Addie LaRue.