Drakenglas

Het verhaal:

In deze recensie kunnen spoilers voorkomen van het eerste deel in deze serie en daarom raad ik je aan eerst deel 1 te lezen, voordat je deze recensie leest.

Drakenglas gaat meteen verder waar Drakenhart is geëindigd. Dit is ontzettend fijn na de cliffhanger waarmee je deel 1 hebt moeten dichtslaan. Durégo probeert zijn leven weer wat op te pakken, maar het lijkt wel alsof het universum dat nog te vroeg vindt. Hij wordt aan alle kanten tegengewerkt, zo heb je zijn irritante leerling en zijn jongere broertje die samen lijken te spannen. Lijkt het wel of zijn vader hem moedwillig uit zijn buurt houdt. Wordt Ydrá naar zijn thuis gehaald om met hem te trouwen en blijkt de vijand dichterbij te zijn dan gedacht. Durégo moet doorvechten, maar probeert tegelijkertijd ook alle echte antwoorden te vinden.

De personages:

De meeste (belangrijke) personages die je in dit deel tegenkomt, ken je al van deel 1. Alleen worden sommige personages in dit deel iets belangrijker dan ze in het vorige deel waren. De academie komt eigenlijk niet meer terug in dit deel, aangezien het zich voornamelijk nu focust op Durégo en zijn familie, waar je dus meer over te weten komt.

De personages worden allemaal stuk voor stuk heel sterk neergezet en ze hebben ook allemaal hun eigen zwaktes en sterke punten. Ze zijn realistisch en dat zie je ook terug in de keuzes die ze door het verhaal heen maken. Soms lijken keuzes een beetje vreemd, maar wordt later ineens duidelijk waarom iemand die kant op ging. Ik ga dan ook niet te diep in op alle verschillende personages, omdat ik vind dat dat in een boek als dit bijna hetzelfde is als het plot verklappen. De verschillende personages bepalen namelijk echt het verhaal. De schrijfstijl van de auteur is hier ook op gefocust.

Mijn mening:

Nadat ik Drakenhart had uitgelezen, ben ik meteen doorgegaan met dit boek. Daardoor was het voor mij niet moeilijk om opnieuw in dit verhaal te komen, ik zat er namelijk nog in. Wel vind ik dat er tussen deel 1 en deel 2 een grote sprong zit. In dit deel is de auteur al ontzettend gegroeid in de schrijfstijl en ook de personages en emoties komen vanaf de eerste bladzijde al beter over. Dit boek is een stuk duisterder dan deel 1, maar blijft ook zijn mooie momenten houden.

Ik vind vooral Durégo's dilemma's heel mooi weergegeven, vooral tussen kiezen wat het juiste lijkt te zijn en wat het juiste voelt. Dit wordt door het verhaal heen heel goed gedaan en blijft ook sterk. De schrijfstijl laat dit ook super mooi weergeven en de gedachten van het personage voelen heel realistisch aan. De groei van de relatie tussen Durégo en Íliam vind ik prachtig om te lezen en het gaat niet te snel, maar ook niet te langzaam. Ook vind ik Íliam als personage ontzettend mooi, hoe hij in elkaar zit en doet. Hij verdient ontzettend veel niet, maar hij houdt zich toch sterk en staande. Gelukkig weet hij ook op een bepaald moment door Durégo heen te prikken.

Hetgeen wat ik iets minder vond, was het tempo en de actie door het gehele verhaal heen. Door de personages werd dit wat meer naar de achtergrond verplaatst en hoewel ik van personagegedreven verhalen houd, vond ik het soms iets te veel uit verband. Ik had soms ook net wat meer diepgang willen zien in de gevechten die plaatsvonden en de spanningen rondom Róbin. Zeker omdat Róbin zijn acties een hele grote rol spelen in het verhaal.

Buiten dat vond ik dit een ontzettend sterke sequel en heb ik genoten van het lezen van dit verhaal. Deel 1 vond ik iets minder, maar dit tweede deel vond ik echt super leuk. Ik ben hier ook veel sneller doorheen gegaan en vond de personages in dit deel veel levendiger. Ieders verhaal kwam tot zijn recht en het realisme zat er goed in. De gedachten waren prachtig weergegeven en ook de zwaardere onderwerpen kwamen op een mooie manier aan bod. Al met al vond ik dit een geweldig verhaal om te lezen.

Conclusie:

Drakenglas is ontzettend sterk vervolg op het eerste deel en richt zich voornamelijk op de ontwikkeling van de personages. Dit boek is dan ook zeker een aanrader voor iedereen die van persoonsgedreven verhalen houdt. Ook als je deel één misschien iets minder leuk vond, raad ik je zeker aan dit deel te lezen, aangezien het echt een sprong vooruit maakt. Het verhaal is sterk en de personages worden ontzettend realistisch neergezet.

Afsluiting met één van mijn favorite quotes:

"Ik heb de draken boven willen vragen of ze niet eerst mij konden wegnemen."

- Nanouk Kira, Drakenglas.

{Dit boek betreft een gekregen exemplaar, waarvoor nogmaals dank naar de auteur, dit beïnvloedt mijn mening echter niet}