Vleugels van de dood

Kleine opmerking vooraf:

Ja, ik weet het, ik heb dit boek al eerder gerecenseerd. Ook op mijn blog. Ja, die recensie staat ook nog online. Waarom dan nog een recensie? Omdat ik dit boek opnieuw heb gelezen en ik van deze belevenissen een nieuwe recensie wil schrijven. De reden dat ik de vorige recensie ook online laat staan, is omdat mijn ik van januari 2022 nog achter die mening zal staan. Want toen had ik die mening namelijk. Nu heb ik een iets andere mening en daarom deel ik een nieuwe recensie.

Het verhaal:

Vleugels van de dood volgt het verhaal van Brynn, een doodnormaal dorpsmeisje, dat voor geld wordt uitgehuwelijkt aan Sir Gilroy van Ebbenheuvel. Brynn hoopt maar al te graag dat dit niet doorgaat, al krijgt ze toch een bepaalde band met hem als ze langer met hem omgaat. Iets dat hun huwelijk ook in de weg staat is de oorlog die al twintig jaar in Nerefel woedt. De oorlog tussen de koninklijke familie en de rebellen. Brynn wordt als ruilmiddel ontvoerd door één van de rebellen, Szarka. Hij bezit magische krachten, iets dat Brynn haar hele wereld op zijn kop zet. Al is dat nog niet alles, want Brynn, die begon als gewoon dorpsmeisje dat meer van de wereld wilde zien, wordt een belangrijk schaakstuk in deze oorlog.

De personages:

Brynn is het hoofdpersonage in dit verhaal en maakt een grote persoonlijke groei door in het boek. Brynn begint soms een beetje naïef en wat onwetend, maar hoe verder je in het verhaal komt, hoe meer haar zelfverzekerde kant naar boven komt en ze ook echt voor zichzelf opkomt. Ze maakt steeds meer eigen keuzes en maakt zelfs beslissingen die ook de lezer enigszins kunnen verrassen. Natuurlijk laat niet alles haar koud, al wil ze het soms wel doen lijken, iets wat haar ook zeer menselijk en realistisch maakt.
Szarka behoort tot de rebellengroep en vanaf het moment dat je hem voor het eerst ziet, weet je dat hij ook een belangrijk onderdeel van het verhaal zal worden. Zijn personage is ontzettend mysterieus en hoewel je hem door het verhaal heen steeds een beetje beter leert kennen en ook ziet dat hij een zachte kant heeft, is het aan het eind van het verhaal nog steeds een mysterieus persoon. Je weet nog steeds niet alles over hem en je zou nog veel meer willen weten.

Nu ga ik niet de hele cast op deze manier bij langs, want dan zou dit stukje vrij lang worden. Het boek zelf heeft overigens ook een heel handig overzicht waar alle personages staan en tot welke familie en/of kant ze behoren. Dit kan misschien een beetje als een informatie dump overkomen als je het allemaal vooraf leest, dus ik zou dan de betreffende stukjes/personages lezen als je even kwijt bent waar ze horen.

Alle personages in het boek worden goed voorgesteld op hoe belangrijk ze gaan zijn, al dan niet nu, dan wel in het volgende deel van deze serie. Hoewel het grote verhaal over meerdere boeken gaat, maken de meeste personages in dit boek ook al een persoonlijke ontwikkeling door. De één iets duidelijker dan de ander, maar alle personages hebben in ieder geval allemaal een goede eigen stem.

Mijn mening:

De tweede keer dat ik dit boek heb gelezen, heb ik er meer van genoten dan de eerste keer. Ik weet niet of het komt doordat ik iets ouder ben geworden, of dat ik gewoon sowieso met andere inzichten het verhaal inging, maar ik vond het dit keer leuker. Het plot zit ontzettend goed in elkaar en ook de personages zijn makkelijk te volgen. Ik heb eigenlijk geen momenten gehad dat ik even kwijt was welk personage aan het woord was, omdat die veel op een ander zou lijken. Over het algemeen vond ik ze allemaal echt uniek neergezet.

Het plot is super leuk en ook het world building is goed gedaan. De auteur heeft zeker goed nagedacht over de verschillende gebieden en daardoor zitten ze ook goed in elkaar. Je kan duidelijk alle verschillen zien, niet alleen in de personages zelf, maar ook in de verschillende gebruiken. Verder is het verhaal ontzettend goed uitgewerkt en worden alle scènes op een mooie manier met elkaar afgewisseld. Niets duurt echt te lang of te kort en ook het tempo blijft overal goed. De vechtscènes gaan in snel tempo en de lieve scènes gaan weer wat rustiger. De auteur heeft een fijne, beschrijvende schrijfstijl om te lezen en je komt vrij snel goed in het verhaal te zitten.

Op sommige momenten vond ik wel dat er een beetje veel informatie in één keer vrij kwam en ik even een stukje opnieuw moest lezen om alle informatie goed bij me te krijgen. Misschien snapte ik het deze keer ook wel sneller, omdat ik natuurlijk nog wat dingen wist van de eerste keer dat ik dit boek gelezen had. Dit boek behandelt ook wat moeilijkere onderwerpen en daarom zou ik even checken wat voor onderwerpen er in voor komen (bovenaan deze recensie staan ook wat trigger warnings).

De eerste keer dat ik het las, ben ik heel erg gevallen over een bepaalde scène. Of eigenlijk twee. Zonder al te veel te spoilen, het zit ook in de tw. In ieder geval, ik vind het nog steeds ontzettend verschrikkelijk dat er een (poging tot) verkrachting plaatsvindt en het dan vergeten en vergeven wordt alsof het niets is geweest. Ik ben het ook helemaal niet eens met wat Brynn er achteraf over zegt. Ook over de wat andere vrouwonvriendelijke dingen ben ik de vorige keer erg gevallen, nu sta ik er nog steeds niet achter. Maar deze keer heb ik het boek iets meer vanuit het perspectief van deze wereld gelezen.

De personages weten niet anders dan dat dit gedrag normaal is (wat je ook ziet als een noorderling vertelt over de vrouwelijke posities daar). Hierdoor kon ik bepaalde vrouwonvriendelijke dingen wat beter tot me nemen en snap ik ook beter waarom ze in het verhaal zitten. De ene TW scène vind ik overigens nog steeds dat daar iets te gemakkelijk over gedaan wordt. Ja, de man voelt zich achteraf een soort van schuldig, maar goed, het is wel gebeurd? Daarbij vind ik echt dat Brynn het veel te snel wegwuift, zonder daar goede redenen voor te hebben. Hier had voor mijn gevoel wel iets meer tijd aan besteed mogen worden. Want nu voelt het een beetje alsof het erin is gestopt en later is vergeten, om er nog met twee woorden op terug te komen.

Buiten dat vond ik het algemene boek deze keer een stuk leuker dan de eerste keer en vind ik het verhaal ontzettend goed bedacht. Ook hetgeen over dat niemand echt goed of echt slecht is en de wereld ook niet, zit er leuk in gestopt. Alleen bij die ene scène vond ik wel dat het iets beter uitgewerkt mocht worden. Nou ja, goed, verder dus een leuke fantasy met vele kanten. Trouwens, het wordt weergegeven als een sprookje, maar dat vind ik niet helemaal passend (al is dat natuurlijk heel persoonlijk). Ik ga het hierbij laten voor deze keer, want dit is langer geworden dan gepland.

Oh, er zit een super mooie kaart in het boek.

Conclusie:

Vleugels van de dood is deel 1 van een young adult fantasy serie. Het boek heeft als grote rode lijn het goed en het kwaad, zeggend dat niet alles echt goed is en niet alles echt slecht. Het boek bevat vele personages met allemaal een eigen verhaal. Zo zitten er ook meerdere verhaallijnen in het boek, maar toch komt uiteindelijk alles bij elkaar tot één einde. Dit boek is voor iedereen die graag een fantasy wil lezen, die niet al te ingewikkeld is om te volgen, maar nog steeds alle leuke dingen bevat. De schrijfstijl is heel fijn om te volgen en zorgt ervoor dat je goed in het verhaal komt.

Afsluiting met één van mijn favorite quotes:

"Het kwaad, het goede, mensen scheiden het van elkaar alsof het tegenstellingen zijn. Daardoor creëer je juist alleen maar meer kwaad."

- Beau Charlotte, Vleugels van de dood

{Dit boek betreft een recensie-exemplaar, waarvoor nogmaals dank naar de uitgeverij, dit beïnvloedt mijn mening echter niet}