De strijd van twee koninginnen

Het verhaal:

De strijd van twee koninginnen is deel 4 in de Blood and Ash serie, en het best te lezen na deel 1 van de Flesh and Fire serie (Schaduw in het vuur). Er kunnen dus ook spoilers in deze recensie zitten voor de voorgaande boeken, dus ik raad je aan die boeken eerst te lezen en daarna pas deze recensie te lezen.

Casteel zit gevangen bij de Bloedkoningin en moet zichzelf daar staande zien te houden, terwijl de bloedkoningin van alles met hem doet. Hij komt achter meer informatie over de bloedkoningin, maar ook over Poppy. De persoon die hij het allermeeste mist. Poppy is bezig met een plan om Casteel te kunnen bevrijden en heeft daar alles voor over. Ze gaan de strijd aan, maar onderweg komt Poppy ook achter dingen die ze nog niet wist over zichzelf. Haar eigen ontmoeting met de Bloedkoningin verloopt dan ook heel anders dan ze van tevoren had gedacht.

De personages:

Natuurlijk ken je de hoofdpersonages in dit verhaal al een aardig lange tijd, aangezien dit boek 4 is. Nu groei je als lezer met de personages mee in hun eigen rol. Allemaal komen ze steeds beter te weten wie ze eigenlijk zijn en welke krachten ze hebben, tegelijkertijd als dat je dat als lezer leert. Hierdoor voel je je verbonden met de groei die ze doormaken en bouw je een echte band met ze op. In dit verhaal zien we ook meer (of minder) van bepaalde bijpersonages, die soms al door de vorige boeken heen steeds meer naar de voorgrond werden gedrukt. Ook zie je bepaalde personages van 'Schaduw in het vuur' nu in een iets andere rol, dan in dat boek. Wat ontzettend leuk is om te zien. De personages zijn leuk om te volgen en ieder personage heeft echt diens eigen stem. De één ligt je beter dan de ander, maar geen enkel personage is echt vlak. Ze maken allemaal dingen mee en groeien ook in hun eigen verhaal. Het is een levendige boel bij elkaar en ook de 'vijanden' zijn super goed in elkaar gezet.

Oh, en in dit boek krijgen we voor het eerst Malik te zien en die zit anders in elkaar dan in de vorige boeken werd laten zien.

Mijn mening:

Al sinds het eerste boek houd ik van deze serie en ik kon dan ook niet wachten totdat dit vierde deel uit was gekomen. Zeker na het lezen van Schaduw in het vuur kon ik niet wachten om ook weer verder te gaan met de reis van Poppy en Casteel. De schrijfstijl nam mij meteen weer mee in het verhaal.

Meteen wist ik weer welk personage wie was en waar het verhaal de vorige keer was gestopt. Nou hield ik in Schaduw in het vuur al van Rover, maar dat is in dit boek alleen nog maar meer geworden. Ik vind hem echt een super geweldige toevoeging aan het verhaal en zou zo een boek over hem kunnen lezen. Het is echt een van mijn favoriete personages in dit boek. Wel had ik verwacht dat we in dit boek iets meer hadden gezien van bepaalde bijpersonages, voornamelijk wat Wulven, maar dat was niet zo. Voor mijn gevoel werden ze te veel op de achtergrond gehouden, terwijl ze wel degelijk meer mee konden doen in het verhaal. Hierdoor miste ik wat diepgang bij die personages, maar elke keer dat we ze zagen, waren het wel meteen duidelijke personages met een echte eigen wil.
Ik vond het ook ontzettend leuk om te zien dat er nu een pov van Casteel bij zit en we dus zijn gevangenschap ook meekregen en daardoor ook de dingen die daar zijn gebeurd. Wel vond ik zijn pov soms een beetje vlak en miste ik hier en daar wat diepgang in zijn gedachtegang en personage zelf. Nu ben ik wel benieuwd of zijn pov in de volgende boeken ook blijft, want het is wel echt een ontzettend leuke toevoeging aan het verhaal.

Op deze manier zagen we de bloedkoningin ook veel meer naar voren komen en hoewel ik haar echt verschrikkelijk vind, is haar personage goed neergezet. Ze komt heel sterk over en is echt een vijand met diepgang. Niet een vijand die er is, zodat de hoofdpersoon tegen iemand kan vechten. Nou had ik door de titel wel iets meer actie verwacht tussen deze Bloedkoningin en Poppy, maar het meeste werd door middel van woorden gedaan, wat ik een beetje jammer vond. Ik had wel graag wat meer spectaculaire gevechten tussen deze twee willen zien. Al was dat ene gevecht op het laatst wel ontzettend mooi neergezet.

Wel vind ik het vrij verwarrend dat Poppy in elk boek iets anders blijkt te zijn, nu snap ik dat ze het ook maar aan het uitvinden zijn. Maar er is niet echt ruimte om haar personage tot op de bodem te leren kennen en haar krachten goed te snappen. Aangezien het allemaal steeds verandert. Ik hoop dat het hier nu bij blijft en we dus echt kunnen focussen op het goed leren kennen van Poppy en er niet weer een soort plot twist aankomt met dat ze toch iets anders is. Nou zit het wel geloofwaardig in elkaar gedraaid dat Poppy is wat ze is. De geschiedenis van bepaalde dingen kwam in dit boek veel beter aan bod en daardoor zijn bepaalde dingen ook veel logischer geworden.

In het begin van het boek zie je ook heel mooi dat Poppy en Kieran wat naar elkaar toegroeien door het gemis aan Casteel en ze dat bij de ander kwijt kunnen. Hierdoor wordt hun vriendschap ook een stuk sterker. Vanaf het moment dat Poppy en Casteel weer samen zijn, wordt de romantiek ook weer echt teruggebracht in het verhaal en zie je hun relatie samen ook weer verder ontwikkelen. Verder zijn Kieran en Rover samen echt geweldig met elkaar en is de vriendschap tussen Kieran en Casteel ook heel mooi om over te lezen.

Al met al vond ik het weer een ontzettend leuk boek en ik kan niet wachten om weer verder te gaan met deze serie. Ik vind de hoofdpersonen geweldig om over te lezen en ik ben ook benieuwd hoe alle relaties tussen de verschillende personages zich verder gaan ontwikkelen in het volgende boek. Oh, en ik kan niet wachten om weer meer over Rover te lezen en de andere draecken en wulven. Gewoon deze hele wereld.

Conclusie:

De strijd van twee koninginnen is een echte fantasie voor iedereen die al van deze serie houdt, of er nog in aan het komen is. Het doet niet onder aan de vorige delen en er wordt ook heel veel bekend gemaakt in dit deel, waar je eerst nog vragen over had. De wereld is weer een stuk duidelijker en ook andere vage dingen zijn opgehelderd. Als lezer vlieg je door het verhaal heen en ook al ziet het eruit als een dik boek, zo voelt het niet. Dit is zeker een aanrader om te lezen voor iedereen die begonnen is met deze serie.

Afsluiting met één van mijn favorite quotes:

"Wie haar naam uitspreekt, haalt de sterren neer uit de hemel en stort de bergen in de zee."

- Jennifer L. Armentrout, De strijd van twee koninginnen.

{Dit boek betreft een recensie-exemplaar, waarvoor nogmaals dank naar de uitgeverij, dit beïnvloedt mijn mening echter niet}