Hallo Britt, wat leuk dat je tijd wil maken voor dit interview. De vragen komen zowel van mij als van andere lezers die van alles willen weten over Nederlandse schrijvers. Voordat we naar de vragen gaan, kun je jezelf misschien even voorstellen voor de mensen die je misschien nog niet (zo goed) kennen.
Hey! Ik ben Britt, ik ben 25 jaar en ik schrijf boeken. Voornamelijk fantasie, af en toe ook historisch en mijn favoriete genre is ya. Ik werk ook als een redacteur en mijn leven bestaat voornamelijk uit boeken.
En je schrijf echt hele leuke boeken! Later daar meer over, maar laten we eerst nog even teruggaan naar het verleden. Waardoor ben jij gaan schrijven?
Ik weet niet waardoor ik ben gaan schrijven. Ik deed het al sinds ik het alfabet kende. Eigenlijk heb ik altijd al iets met verhalen gehad. En ben ik heel jong al begonnen met het schrijven van verhalen. Hoewel dat in het begin echt hele korte dingen waren van zo'n drie zinnen. Maar ja, ik heb altijd al een fascinatie gehad voor verhalen. Ik heb ook heel veel gelezen altijd op de basisschool, op de middelbare school iets minder, want ja, lezen voor de lijst is niet echt leuk. En ja, toen is dat een beetje ingezakt. Maar toen ontdekte ik op een gegeven moment Wattpad, een schrijfsite die niet meer hele populair is, maar toendertijd wel. En ja, dat maakte me eigenlijk steeds enthousiaster. Daar konden mensen van mij lezen, daar kon ik van andere mensen lezen, andere schrijvers ontmoeten. En dat is wel echt waar het steeds belangrijker is geworden voor mij.
Wat ontzettend leuk! Zeker het Nederlandse deel van Wattpad is wat minder geworden, inderdaad. Maar ontzettend leuk dat het schrijven daar steeds belangrijker is geworden voor jou! Je hebt vast al heel wat verhalen verzonnen vanaf die tijd, waar kom je aan al die ideeën?
Eigenlijk overal vandaan. Ik haal ze uit muziek, uit afbeeldingen, films, het dagelijks leven, uit gesprekken (in de trein), concerten, de wetenschap, eigenlijk wel uit van alles. Ik probeer het echte leven vaak te verbinden met fantasie of historische dingen. Ik probeer dingen waar we tegenwoordig mee te maken hebben, zoals queer zijn, etc. ook in mijn historische verhalen te verwerken. En in bijvoorbeeld Lang leve de keizer probeer ik te kijken hoe een dictatoriale regime werkt en dat met fantasie te verbinden. Dus ik probeer altijd van alles met elkaar te verbinden.
Dat lijkt mij ontzettend leuk om te doen! En je komt over van alles wat te weten op deze manier. Krijg jij dan zelf ook nog van iets of iemand inspiratie om te gaan schrijven?
Dat zijn denk ik mijn schrijversvrienden. Mensen met wie ik samen schrijf, mensen die mijn verhaal lezen, mensen die mij van feedback voorzien. Maar ook mijn uitgever die enthousiast is, de redacteuren die enthousiast zijn. Ook gewoon mijn brein is wel goed met ideeën bedenken. En dan ben ik zo van, hier wil ik echt heel graag een verhaal bij maken. En die ideeën inspireren mij ook wel. Als ik niet enthousiast ben dan gaat het niet gebeuren. Daarvoor zit er ook te veel tijd en energie in het schrijven van een boek. Dus heel erg de ideeën, maar ook de concepten en personages uit mijn boeken, die ik wel herken van mezelf of meer wil herkennen, maar ook gewoon schrijven en boekenvrienden. Heel veel mensen op bookstagram eigenlijk, maar ook daarbuiten die mijn boeken lezen. Die er blij mee zijn. Maar ook met wie ik kan praten over schrijven en praten over andere boeken. Want het leuk vinden om te schrijven is voor mij niet alleen het schrijven, maar ook heel erg het lezen. Het is de hele bookcommunity eigenlijk. Dus ik denk dat het meest in de buurt komt, dat de hele bookcommunity mij inspireert om te schrijven.
Wat een ontzettend mooi antwoord! En de bookcommunity is ook echt een hele leuk plek. Heb je dan ook nog een voorbeeld in de literaire wereld?
Mijn voorbeeld is Elle McNicoll, omdat ze het boek "A kind of spark" heeft geschreven. En dat was het eerste boek waarin een autistisch hoofdpersoon zat, waarin ik mezelf echt zo goed in herkende. Dit boek heeft mij ook echt aan het huilen gebracht daardoor. En door dit boek ben ik gaan denken: dit wil ik ook, ik wil ook boeken met autistische hoofdpersonages schrijven en mensen zich gezien laten voelen. En sindsdien ben ik heel erg bezig met hoe ik autistische personages in mijn boeken kan verwerken. Dus ja, daarom is Elle McNicoll wel echt een voorbeeld voor mij, omdat ze het zo ontzettend goed heeft neergezet. En ja, ze heeft inmiddels al meerdere boeken met autistische hoofdpersonages geschreven. En dat wil ik ook.
Wat een ontzettend mooi voorbeeld! En dat boek staat nog zeer hoog op mijn tbr, dus die moet ik maar snel echt eens gaan lezen. Maar laten we weer even teruggaan naar het schrijven zelf. Als je dan in het schrijfproces zelf zit en je krijgt last van een writers-block, hoe overkom je die dan?
Dat is een hele lastige vraag. Omdat er heel veel verschillende manieren zijn waarom ik een block kan hebben. Ik denk dat ik vooral richting het einde van het verhaal vaak moeite heb. Ik weet niet waarom, volgens mij is het mijn adhd brein die gewoon wil opgeven. Die dan vindt dat ik hier wel genoeg mee heb gekloot. En dan is het een kwestie van gewoon doorzetten en doen. Ook al voel je het niet, ook al is het meer een outline, een grove structuur. Gewoon doorgaan, zorg dat er iets staat. Het is prima. Dat is gewoon heel veel wilskracht opbrengen. Ergens rond het midden heb ik het meestal ook, dat is ook gewoon een kwestie van doorgaan. Dan voelt het namelijk alsof ik nog heel veel moet en heb ik er geen zin meer in. Maar dat zijn de fases die ik een beetje herken. Aan het begin is alle nog heleemaal mooi en glinsterend en dat raak ik halverwege vaak een beetje kwijt, maar dat is gewoon een kwestie van doorgaan. En aan het einde hetzelfde, ook al is het maar heel grof, het is een eerste versie. En later maak ik het wel beter tijdens het herschrijven. Eerst moet het er gewoon staan. Maar soms is het ook dat ik niet zoveel motivatie meer heb voor het specifieke verhaal. Dan ga ik eerst aan een ander verhaal werken en komt het gevoel wel weer terug. Soms is het ook dat ik overprikkeld ben, dat heeft ook met mijn autisme te maken. Dan heb ik gewoon een week of een maand dat ik niet schrijf omdat ik bij moet komen van het leven, waarin dan veel gebeurd is. Of dat het heel druk is. Dan zit het er gewoon niet in dat ik nog energie heb voor creatieve dingen en moet ik het dus ook gewoon even niet doen. Maar dat komt wel weer terug. Soms is het ook gewoon dat ik weet dat het een moeilijk stuk is, vaak met herschrijven. Dan krijg ik het niet voor elkaar om te beginnen, maar als ik eindelijk bezig ben dan valt het altijd wel weer mee. Maar dat is ook echt een kwestie van over die hobbel heenstappen en het gewoon te doen. Het hoeft niet goed en perfect te zijn. En dat heel vaak tegen mezelf herhalen. Dus ja, van alles eigenlijk. Het heeft vooral te maken met hoe het leven gaat en waar de block vandaan komt. Omdat ik het einde niet wil doen, of het herschrijven de te veel lijkt. Gewoon doorgaan. Soms is er even geen passie, dus dan is het even naar iets anders kijken. En feedback laat ik altijd eerst even landen, zodat ik het eerst kan verwerken en dan ga ik ermee aan de slag. Dus ik denk gewoon aan leren voelen waarom je geblokkeerd bent en daarnaar handelen. En dat is denk ik voor iedereen anders.
Als iemand anders met adhd herken ik deze dingen heel erg en moet ik zeggen dat ik dezelfde "trucjes" ook bij mezelf gebruik tijdens het schrijven. Waar haal jij normaal gesproken dan eigenlijk de motivatie vandaan om te gaan schrijven?
De motivatie om te schrijven is soms lastig te vinden, vind ik zelf. Omdat ik heel graag een verhaal af wil hebben, maar het niet altijd wil schrijven. Ik heb het dan al helemaal in mijn hoofd zitten hoe ik het wel enzo. En dat maakt het dan nog wel extra moeilijk om het op te schrijven, omdat ik dan al weet hoe het gaat en waarom zou ik het dan nog opschrijven. Maar ik wil het wel altijd beter en mooier maken en ja, diepgang erin brengen, dus het is ook een kwestie vaak van mezelf. Door mezelf te vertellen, waarom wil je dit verhaal schrijven? Is het omdat de personages mij heel erg aan het hart liggen, of dat ik van de wereld houd die ik heb gecreëerd. Nou ja, noem alle redenen maar op. Maar eigenlijk weer jezelf eraan herinneren. Waarom schrijf ik, waarom wil ik dit doen.
Dat herken ik heel erg! Maar gelukkig is het altijd wel weer leuk om te doen als je eenmaal aan het schrijven bent. En waar schrijf jij dan het liefst?
Mijn favoriete schrijfplek is op de bank. Lekker onder een dekentje met een kopje thee ernaast het liefst (of een hele pot thee). Waar ik gewoon lekker ontspannen kan zitten.
Ja, dat is zeker een fijne schrijfplek! En hoe vaak in de week/maand schrijf je dan ongeveer?
Dat is een moeilijke. Dat verschilt heel erg. Ik probeer altijd heel regelmatig te schrijven, maar in de praktijk schrijf ik niet heel regelmatig. Soms heb ik weken of maanden waarin ik elke dag schrijf. Soms een maand waarin ik niet schrijf. Het ligt er een beetje aan hoe ik me voel. Soms, nou ja, heb ik te veel prikkels gehad, te veel veranderingen en heb ik gewoon geen energie. Heel simpel. Soms weet ik ook niet wat het is. Ik heb ook het chronisch vermoeidheidssyndroom, dus dat helpt ook niet altijd mee. Dat is denk ik het leven van een gehandicapte schrijver. Dus ja, ik kan daar moeilijk antwoord opgeven. Maar ik probeer wel 1x per week te schrijven. Lukt niet altijd, maar ik probeer het wel. En als ik er de energie voor heb, probeer ik elke dag te schrijven. In kleine sprintjes per keer.
Het eraan denken en het proberen om te doen is ook al ontzettend mooi! Een daardoor ben je ook al met schrijven bezig. En gelukkig is er ook voor jou nog genoeg tijd om boeken te kunnen schrijven. Weet je dan ook hoelang je gemiddeld over een verhaal doet?
Ik heb adhd en daardoor vind ik het heel moeilijk om op 1 project per keer te focussen. Ik weet dat dat een tip is die heel veel schrijvers geven, focus je op 1 project dan komt het af. Ja, dat is niet helemaal wat voor mij werkt. Dus ja, ik schrijf vaak 3 of 4 projecten tegelijk. Meestal andere fases of andere genres. De één zal ik dan aan het herschrijven zijn, de andere is een eerste versie, de andere redactie, de andere aan het promoten. Dat vind ik leuk. Maar dat maakt het wel wat moeilijker om te zeggen hoe lang ik over een boek doe. Maar al met al, denk ik zo'n 5/6 jaar dat ik er wel mee bezig ben. Maar dat houdt dus in dat ik dus met 3 boeken tegelijkertijd daarmee bezig ben. Ja uiteindelijk gaat het wel sneller, maar ik ben gewoon met meerdere dingen tegelijk bezig, dus lastig te zeggen hoe lang ik met een boek bezig ben.
Ja, dan is het inderdaad lastig om te zeggen! Maar super leuk dat je met meerdere projecten tegelijk bezig bent. En als je dan aan allemaal projecten aan het schrijven bent, in welk genre schrijf je dan het liefst?
Mijn favoriete genre is denk ik nog steeds historische fictie. Maar dat is best wel moeilijk om uit te geven ben ik achtergekomen, omdat het niet het meest marketable genre is. Ik denk dat er best wel een markt voor is, maar het is lastig aan de man te brengen en uitgevers zover te krijgen het te publiceren. En fantasie vind ik ook echt heel leuk, een liefde die pas later is ontstaan. Maar waar ik wel steeds meer waardering voor ben gaan krijgen door meer fantasie te gaan lezen. En nu schrijf ik het ook best wel vaak, dus het is eigenlijk mijn nieuwere liefde. Dus voornamelijk historisch en fantasie, dat zijn wel mijn grote liefdes.
Wat een ontzettend leuke genres! Zou je in de toekomst ook nog andere genres uit willen proberen?
Ik probeer altijd al wel andere genres uit. Ik ben dus begonnen met historische fictie, deed eigenlijk alleen dat. Toen ben ik begonnen ook wat fantasie te schrijven en dat beviel echt heel erg goed. Ik heb een keer een sci-fi gebrobeerd te schrijven, dat lukte niet zo goed. Toen probeerde ik het nog een keer en toen werd het uiteindelijk meer een fantasie, ook door de vele mythologie. Technisch gezien was het dystopisch, maar in gevoel en sfeer is het veel meer fantasie. Ik heb ook een keer een thriller geprobeerd, dat was niet helemaal mijn ding, maar wel een hele leuke ervaring. Ik heb een keer, het is niet echt een genre, maar een paardenverhaal geschreven. Ik heb jeugdboeken geprobeerd. Ik heb eigenlijk van alles wel geprobeerd, en dat vind ik hartstikke leuk. Maar ik denk uiteindelijk dat ik heel veel vrijheid wel waardeer in mijn verhalen, daarom ook dat ik zoveel van fantasie houd. En dat ik heel erg houd van historisch of sci-fi. Omdat dat niet per se in onze wereld is en je de limieten van onze wereld vergeet. Al heeft historische fictie andere limieten, maaar je kunt er nog veel in ontdekken. Want onze huidige wereld ken ik al. Dus hier neig ik altijd wat sneller naartoe, maar het uitproberen van andere genres probeer ik vaak. Soms pakt het goed uit en soms wat minder. Maar ik probeer altijd van alles.
Wat ontzettend leuk dat je al zoveel genres hebt geprobeerd en dat ook nog steeds blijft doen! Dan gaan we nog even weer naar de geschreven verhalen. Heb jij ook een doel die je wil bereiken met het delen van je verhalen?
Mijn verhalen schrijf ik in eerste instantie voor mezelf, omdat ik iets wil begrijpen. In Lang leve de keizer wilde ik heel graag begrijpen hoe dictatoriale regimes werken en hoe ze zichzelf in stand kunnen houden. Want vaak is dat niet met, of nou ja wel met geweld, maar er is een grote groep mensen die baat heeft bij zo'n regime. Het regime dat zorgt voor veiligheid, eten, alles wat mensen nodig hebben. En dan is er een zondebok die het doelwit is. Maar over het algemene verkoopt zo'n regime zich als een goed iets, als een beschermengel. Ik wilde daardoor heel graag kijken hoe dat nou werkt en hoe mensen geïndoctrineerd raken en zo gaan leven.Met andere boeken is het soms ook het verwerken van een trauma dat ik heb of andere dingen van mezelf begrijpen. Soms ook dingen van anderen begrijpen. Waarom doen mensen nou wat ze doen. Werelden creëeren die ik wil begrijpen. Eigenlijk is het een beetje ik die de wereld ontdekt. En ik hoop dat lezers met mij de wereld ontdekken. Met mij de personages ontdekken. Dat vind ik wel cool. Dat is eigenlijk wel een doel wat ik heb. Maar in eerste instantie is het voor mezelf en ik hoop dat andere mensen dat ook fijn vinden.
Wat een ontzettend mooi doel! En het is natuurlijk heel belangrijk om al je verhalen voor jezelf te schrijven. Ik denk dat ik het antwoord al weet, maar verwerk je dan ook persoonlijke dingen in je verhalen?
Ik denk inderdaad dat ik deze vraag al een beetje heb beantwoord. Ja, dat doe ik wel vaker. Ik verwerk mijn eigen queer dingen in verhalen. Ik verwerk in mijn verhalen sowieso veel queer personages. Ik probeer ook meer autistische personages te gebruiken en ik weet sinds kort dat ik adhd heb, dus dat wil ik nu ook meer gaan verwerken in verhalen. Ik probeer diverse personages te schrijven omdat ik denk dat we dat ook heel erg nodig hebben in de boekenwereld. Vooral in de Nederlandse boekenwereld, die vaak nog Wit, straight, cis, abled bodied is en ik probeer dat wat minder te doen. Ik zeg niet dat ik het niet doe. Soms is dat ook gewoon makeklijk om te schrijven, heel simpel. En soms wil ik ook gewoon makkelijk en schrijf ik gewoon basic personages. Maar dat is meer hobby projectjes. Maar vaak worden die in vervolg versies wel wat diverser en wat diepgaander. Het ligt er ook een beetje aan waarvoor ik in de mood ben. Ik probeer wel vaak diverse personages te schrijven en daarin ook veel van mezelf te verwerken. Hoewel alle personages echt aanzielijk anders zijn en echt niet mij zijn en ze ook dingen meemaken die ik niet heb meegemaakt. Maar ik probeer wel stukjes van mezelf erin te stoppen. Maar ze ook stuk voor stuk anders te laten zijn. Ze zijn niet 1 op1 mij, maar ze hebben wel onderdelen van mij.
Wat ontzettend mooi allemaal! Ben je nu ook nog bezig met andere verhalen?
Ik heb zeker nog meer dingen op de planning staan kwa verhalen. Ik ben over een aantal dingen nog aan het twijfelen, maar ik ben erover aan het denken om een companion te schrijven van Lang leve de keizer, omdat dat blijkbaar iets is dat mensen willen. Ik weet het nog niet zeker. Ik ben ook met een piratenverhaal bezig en een thriller. Ik ben met een paar historische bezig. Ik ben met veel bezig. Ik doe nooit 1 project tegelijkertijd. Dus eigenlijk van alles wat eigenlijk wel.
Wat ontzettend leuk en divers kwa genres! En ik ben heel benieuwd of je nog wat gaat schrijven voor Lang leve de keizer. Heb je ook een voorproefje van zo'n volgend project?
Een voorproefje van mijn volgende project. Welk project zal ik dan eens kiezen? Dat is eigenlijk de vraag. Maar een project dat wel echt op de planning staat om uitgegeven te worden. Ik kan er nog niet zoveel over zeggen. Ik weet ook niet wat ik er al over mag zeggen, dus ik houd het kort en beondig. Maar het wordt een verhaal met een autistische hoofdpersoon. En dat is het thriller verhaal wat ik een keer heb geprobeerd. Dus stay tuned voor die.
Oeh, ik ben heel erg benieuwd! Je hebt natuurlijk al best wat boeken door de tijd heen uitgegeven. Hoe verliep jouw uitgeefproces bij alles?
Hoe vond ik mijn uitgeefproces? Ik heb mijn eerste boek uitgegeven toen ik 16? was, bij boekscout. Dat was niet zo'n heel goed boek, maar het was wel heel tof om te doen. Het heeft mij ook een hele leuke ervaring gegeven. En ik denk dat ik dat op dat moment ook wel nodig had. Ik had veel afwijzingen gekregen voor dat boek, met goede redenen want het was niet zo goed. En boekscout wilde het wel hebben. En ik kon het vasthouden en aan vrienden en familie laten lezen. En dat heb ik toen twee keer gedaan, waarna ik heb besloten dat boekscout het toch niet helemaal was. Omdat ja, het is niet echt een uitgever. Ze maken je boek, ze zetten de inhoud erin, ze doen de opmaak, ze plakken een cover erop. Waar je zelf een foto voor moet aanleveren of uit hun bestanden moet kiezen. Maar redactie ofzo zit er niet bij. Maar ik wilde toch eigenlijk wat meer. Dus met Overleefd, ben ik met een kleine uitgever gaan samen werken 'ambilicious'. Dat was ook een hele toffe ervaring. Daar heb ik heel veel geleerd over redactie. En wat er nou eigenlijk nodig is aan een verhaal. Ik denk dat ik met Overleefd wat dat betreft de grootste groei heb doorgemaakt. En het meeste heb geleerd over inhoudelijke redactie en taalkundige redactie. En ik denk dat daardoor Lang leve de keizer ook heeft kunnen worden wat het is geworden bij 'Dutch Venture Publishing'. Ik denk dat zonder Overleefd dat niet had gekund. Achteraf vind ik Overleefd niet mijn beste verhaal ooit. Ik zie er nu ook wel de fouten enzo in. Ik denk dat dat ook hoort bij schrijver zijn. Dat je altijd terugkijkt op je werk en denkt van dat had nog beter gekund en dat had nog beter gekund. Dat is ook mooi, want dat betekent dat je nog groeit. En zo probeer ik het ook te zien. Dat is moeilijk, maar ik probeer het wel zo te zien. En ja, toen ben ik dus Dutch Venture gekomen, ik werkte daar ook als redacteur en mijn uitgever had al eerder interesse getoond (nog voordat ik daar werkte als redacteur). Maar toen vond ik het verhaal nog niet klaar, dus had ik gezegd dat ze het nog niet mochten uitgeven. En toen het klaar was, heb ik haar gevraagd of ze nog interesse had. En dat had ze. Dus nu hebben we Lang leve de keizer.
Wat een leuke ervaringen zitten daarbij! En je hebt zeker een groei gemaakt van begin to nu. Heb je ook een favoriet tussen je geschreven boeken zitten?
Ik denk dat mijn favoriete verhaal is wat nog (niet) uitgegeven is. Het heet als werktitel "mijn vreemde wereld". En het is een historisch verhaal over een autistische jonge vrouw, die echt worstelt met haar autisme en hoe ze zichzelf kan zijn. Het is een queer verhaal, met een sapphic romance. Een heel klein beetje romance, maar wel romance. Een adhd love interest en dus het belangrijkste bijpersonage. Dat is denk ik wel echt mijn favoriete verhaal en ik hoop dat het ooit uitgegeven wordt. Het is niet heel erg marketable, dus ik heb er weinig hoop voor. Maar het zou wel heel mooi zijn. Want het verhaal ligt mij wel heel dicht aan het hart.
Oh ja, dat verhaal heb ik eens mogen proeflezen voor je! Ik hoop heel erg dat het op een dag wordt uitgegeven, want het verhaal was echt ontzettend mooi om te lezen. Heb je naast een favoriet boek ook nog een favoriet personage dat je ooit geschreven hebt?
Ik denk dat het toch wel Usiu is. Uit lang leve de keizer. Ze was zo interessant om te schrijven. Ik vind het een heel dapper personage. Ze worstelt met heel veel dingen. Ik vind het heel leuk dat ze dapper is op manieren die je niet zou verwachten. Dapper is meestal sterk en vechten en ja, slaat iedereen in de pan. Maar Usiu is juist heel dapper, vind ik, in dat ze zichzelf moet overwinnen. En dat ze daar soms heel veel moeite mee heeft. En dat ze zichzelf soms in de weg zit, omdat ze niet alles durft. En dat vond ik heel tof om te schijven.
Ik vond Usiu ook echt een heel mooi personage om over te lezen! Heb je eigenlijk ook een verhaal gehad die je echt heel moeilijk vond om te schrijven.
Wat ik het moeilijkst vond om te schrijven? Ik denk, ik heb bij Boekscout dus twee verhalen uitgegeven. En dat waren eerste versies. En dat is nooit verder gekomen dan een eerste versie, op een beetje spelling aanpassen na. Dus ik heb daar wel echt een heel grote stap in gemaakt naar Overleefd. Ik vond dat echt heel moeilijk, maar ik heb daar ook wel heel veel van geleerd. Ik denk kwa verhaal zelf. Ik vond het heel moeilijk om mijn thriller te schrijven. Ik lees niet zoveel thrillers, maar ik wilde het wel proberen. Daar had ik wel heel veel moeite mee. Om het spannend te houden. Om de spanningsboog een beetje vol te houden. Dan ook nog leuke persoanges te verwerken in het verhaal. En om het in deze wereld te laten plaatsvinden had ik heel veel moeite mee. Want ik ben heel erg gewend om fantasie of historisch te doen. Dus ik denk op het gebied van echt het verhaal zelf dat ik dat het moeilijkst vond om echt goed te schrijven. Maar ik ben er wel heel blij mee hoe het uiteindelijk heeft uitgepakt. Ik ben er nog niet helemaal klaar mee, maar ik ben wel tevreden dat het mij is gelukt. Ik denk voornamelijk dat ik het heel moeilijk vond om mij te houden aan de wetten en regels van de 21ste eeuw. En hoe dat allemaal werkt, omdat ik dat niet zo ben gewend. Dus ja, dat denk ik.
Ik snap wel dat je die thriller daarom het moeilijkst vond! Maar zo ontzettend knap dat het dan alsnog is gelukt om het te schrijven. Als afsluiter van dit interview wil ik je graag nog vragen of je nog tips hebt voor andere (beginnende) schrijvers?
Ik weet niet of mijn tips goed zijn voor andere schrijvers. Omdat ik hele specifieke dingen doe, die niet heel goed schijnen te werken bij veel schrijvers. Zo gebruik ik bijvoorbeeld geen outlines, want waarom zou ik het verhaal dan nog schrijven want ik weet al hoe het afloopt. Maar dat is wel iets dat voor heel veel mensen werkt. Dus ja. Wat betreft writers-blocks, geef nooit op. Je boek verdient het om afgemaakt te worden. Mijn tip zou zijn, kijk waar het aanligt. Waarom lukt het je niet om het nu af te maken. Is het stuk heel moeilijk om her te schrijven en heb je er geen zin in. Is het dat je geen gevoel meer hebt bij het verhaal. Omdat je geen inspiratie meer hebt. En afhankelijk van wat het probleem is, waarom je een block hebt, kijk hoe je dat kan aanpakken. Dus als het komt door ik heb een hele drukke week gehad en mijn (creatieve) energie is even op. Laat het even rusten. De energie komt wel weer terug en dan kun je weer verder schrijven. Of dit is een heel moeilijk stuk en daar heb ik geen zin in. Probeer door te gaan, het hoeft niet goed te zijn de eerste keer, of de tweede of de derde, je kan het altijd nog verbeteren. Maar probeer het in ieder geval te doen. Geef niet op. Als het is dat je even geen zin meer hebt in dit specifieke verhaal. Kijk of je met een ander verhaal bezig kunt en later weer terug kunt gaan naar dit verhaal. Deze tip geldt niet voor iedereen, soms krijgen mensen dan niks af. Maar voor mij werkt het, dat is iets dat ik vooraf wil meegeven. En uiteindelijk denk ik, schrijf het verhaal voor jezelf. Niet omdat je uitgegeven wil worden of beroemd wil worden of wat dan ook. Uiteindelijk is het verhaal voor jou. Iets waar jij iets uit wil halen, is het waar jij passie voor hebt. Het is namelijk best wel veel en eenzaam werk. En het is belangrijk dat je veel passie hebt voor je verhaal om het af te krijgen. Dus probeer jezelf eraan te blijven herinneren waarom je het leuk vindt. Probeer het samen te doen met anderen, zodat je je minder alleen voelt. Praat met andere schrijvers of probeer samen te schrijven. Dat kan zowel in het echt als online. Dat soort dingen eigenlijk. en wat voor mij heel goed, maar ook niet voor iedereen, is het doen van schrijfsprintjes. Ik kan moeilijk mijn focus heel lang op iets houden. Dus voor mij helpt het om een klein tijdvak te hebben en daarin zoveel mogelijk op te schrijven. En dat doe ik met een schrijfsprintje en voor mij werkt dat heel goed. Zeker als ik het met anderen doen. Dat is wel een specifiek ding wat niet voor iedereen werkt, maar voor mij werkt het zeker met anderen, omdat ik het dan wel doe. En als ik alleen ben niet. En dat zijn eigenlijk wel mijn tips.
Ik vind dat er zeker goede tips tussen zitten! En er zullen vast schrijvers zijn die hier ook iets aan hebben.
Heel erg bedankt voor dit leuke en uitgebreide interview, Britt! Ik ben ontzettend benieuwd naar verhalen die we in de toekomst nog van je kunnen verwachten en ik hoop dat hiermee misschien nog meer mensen ervan overtuigd zijn om je gepubliceerde boeken eens op te pakken en te gaan lezen!