Wanneer bloemen verwelken

Het verhaal

Wanneer bloemen verwelken volgt het verhaal van Day. En Day heeft een bijzondere gave, ze ziet de dood. De dood is voor iedereen onzichtbaar, maar door een gebeurtenis blijft Day hem altijd zien. En de dood is niets raars, het is een gewone man die zelfs normaal met haar communiceert. Verder spreekt Day al 12 jaar niet, maar wanneer haar vriendin Aza overlijdt en ze Alex ontmoet, neemt haar leven een hele andere wending. 

De personages

Dit verhaal volg je vanuit de ogen van Day, volledige naam Daisy. Day is een heel sterk personage die niet verbaal communiceert, door redenen die niet bij iedereen bekend zijn. Day draagt een groot geheim met zich mee, waar ze het eigenlijk steeds moeilijker mee heeft. Doorheen het verhaal maakt Day een grote groei door en leert ze op een andere manier naar het leven te kijken.

Iemand die Day volledig uit haar schulp krijgt is Alex. Hij komt vrij snel in beeld en geeft niet op om in contact te komen met Day. Naarmate zijn tijd met haar meer wordt, groeien de twee steeds meer naar elkaar toe. Alex zelf is ook een ontzettend interessant personage om te volgen. Hij kan overleden mensen zien en dat is niet altijd even makkelijk.

Als laatste speelt ook de Dood een grote rol doorheen het verhaal. En volg je nog meer personages die veel met Day en Alex te maken hebben. Alle personage dragen een eigen verleden met zich mee en zijn makkelijk van elkaar te onderscheiden doordat iedereen diens eigen verhaal aan het leven is.

De setting

Dit verhaal speelt zich af in de gewone wereld, maar de auteur zorgt er zeker voor dat er goed met details wordt gewerkt. De beschrijvingen worden op een mooie manier in het verhaal verweven en daardoor begeven de personages zich steeds in een wereld die ook 3d aanvoelt. Op den duur weet je als lezer al door de kleinste dingetjes waar de personages zich bevinden en wat er allemaal om hun heen is.

Mijn mening

Ik vond dit boek echt geweldig om te lezen. De schrijfstijl nam mij sowieso al meteen mee het verhaal in en ik heb dit boek bijna in één keer uitgelezen. Alle emoties zijn super mooi weergegeven en ook de personages, en hun verhaal, zijn boeiend om te volgen. Je leeft echt mee met de personages en voelt zeker zelf ook emoties tijdens het lezen van dit boek. Zeker op bepaalde cruciale momenten zou je wel in het boek willen stappen om de gebeurtenis te stoppen.

Ik vond de Dood ook echt een heel sympathiek personage en interessant om over te lezen. Natuurlijk is het niet makkelijk om zoiets te schrijven als persoon. Iemand die de mensen begeleidt nadat ze overleden zijn, maar het kwam in dit verhaal heel mooi over op de lezer. De Dood is een lieve man die als gids dient als bent overleden. En dat zoiets misschien bestaat, is een mooie gedachte. Ook hoe de Dood leeft en wat zijn baan inhoud werd doorheen het verhaal mooi weergegeven. En ja, het leven is nog steeds oneerlijk, ook als je de Dood zelf kent en met hem kan praten.

Ik had wel een paar kleine dingetjes die maakten dat dit verhaal niet volledig mijn nieuwe favoriet is geworden. Zo vond ik het ergens wat vreemd dat Day in die twaalf jaar dat ze niet praat geen andere hulpmiddelen gebruikt om te communiceren. Misschien heeft ze dat ook geweigerd, wat logisch kan zijn met de reden waarom ze niet praat. Maar gewoon iets erover lezen, dat er wat dingen zijn geprobeerd, had het al wat realistischer gemaakt naar mijn idee. Want waarom zouden mensen, waarvan sommigen niet eens weten of je wel kan praten, niet proberen om andere communicatie middelen te gebruiken om met iemand te praten. Het had alleen al een gedachte kunnen zijn van Day dat ze met andere mogelijkheden kwamen, maar dat ze dat weigerde, wat het al beter had gemaakt voor mij. Nu bleef dat de hele tijd door mijn hoofd gaan als mensen Day weer niet begrepen tijdens een gesprek of als ze iets wilde zeggen, maar niet hardop. Voor mij was het echt een extra toevoeging geweest als hier meer over verteld werd.

Ook vond ik dat Alex' gave nog wat dieper uitgewerkt had mogen worden. Zijn gave was net als die van Day super interessant en passend in het verhaal. Alleen werd zijn gave alleen even benoemd, toen eigenlijk vergeten, en op het laatst gebruikt. Ik zou het wel leuk vinden als we in een gesprek tussen hem en Day meer hadden gehoord/gezien over of hij het moeilijk vond of leuk vond of wat nadelen en voordelen zijn. Nu praatte Alex er heel oppervlakkig over en wist je niet helemaal hoe hij zich erbij voelde. Ik denk dat hierin bepaalde momenten ook wel iets dieper uitgewerkt hadden kunnen worden om zijn gave iets belangrijker te houden in het verhaal.

Als laatste had ik soms mijn twijfels bij hoeveel nare dingen rondom Day gebeuren in dit verhaal. Natuurlijk is ze bijna letterlijk omringd door de dood, maar dan is het nog veel. En vooral dat het allemaal rond mensen gebeurt die ze kent. Ik denk als er vreemden hadden meegedaan in die gebeurtenissen het al minder raar voelde. Ook had ik wel meer achtergrond willen lezen over het huis waar Day met de andere kinderen woont en meer achtergrond over Day zelf. Zoals wanneer en waarom ze nou precies daar kwam. Er wordt doorheen het verhaal wel naar gehint en kleine dingen verteld, maar het blijft de hele tijd een beetje onduidelijk wat nu de hoofdredenen zijn.

Buiten dit heb ik echt ontzettend genoten van dit verhaal! En dit verhaal krijgt van mij ook zeker vier sterren, omdat ik echt van deze personages ben gaan houden en het verhaal mij ook zeker nog een poosje bij zal blijven. Dit is echt een grote aanrader, want wat heb ik de hele tijd in het verhaal gezeten tijdens het lezen. Ik heb eigenlijk geen moment kunnen stoppen met lezen en had zo nog meer pagina's over dit verhaal kunnen lezen.

Conclusie

Wanneer bloemen verwelken is echt een grote aanrader voor iedereen. Dit boek is super mooi en emotioneel geschreven en bevat hele mooie boodschappen. De schrijfstijl sleept je vanaf de eerste bladzijde door het verhaal heen en hoewel het bijna 400 pagina's dik is, leest het zo weg. Het is echt een super mooie contemporary verhaal met een paar paranormale dingen erin verwerkt, wat super goed in het gehele plaatje past.

Quote

"Wat als je niet anders kunt dan vallen, omdat je niet wilt dat iemand anders valt." - Meke Levenga, Wanneer bloemen verwelken